Poezi nga Ramiz Kuqi

Poezi nga Ramiz Kuqi



ÇDO DITË TAKOHEMI


Nëpër udhët e zjarrit
Ecim vetikalisht
Në dorë mbajmë nga një flamur
Flamur vegjëlie
Shpalosim ëndrrat e natës
Përgjumur na zë ora
Mbi shkronja malli
Kur ikim nga kjo betejë
Mbi xhama bien pika shiu
Të ftohta akull
Të na zgjojnë nga kjo llahtari
Çdo ditë ikim takohemi
Mes rreshtash ruajmë sekrete
Si deti
Që kokë e këmbë
Nuk ia pamë kurrë
Këtij deti
Dallgët i ka bërë mikesha të shtrenjta
E s'duron t'ia prek askush
Në dyluftim del me oqeane
Ta ruaj syzezën belhohën
Çdo ditë takohemi?!





MOTIV MIGJENIAN


Si kokrrat e misrit në thasë të hirtë
Endemi nëpër shkallët e Enteve sociale
Me nga një najllon letrash në dorë
Shpalosim biografitë nëpër vargje stinësh
Dimrave të acartë
Si nëpër rreshtat e Legjendës së Migjenit
Në Abaetaren e Shkronjave, mësues të popullit
I kujtojmë duart e mërdhira të Lulit
Nëpër bodrumet kur dritë s'kishte
Dikush vjen me flokë të thinjura
Tjetri me shkop në dorë
Me syza të trasha xhami
Presim në rresh një nga një
Të heshtur
Pa bërë asnjë zhurmë
Si kokrrat e misrit në thasë të hirtë
Për disa lekë më shumë
Ne
Si të " Mjerët " e Viktor Hygos
Nga një dritare e vogël
E shohim botën me shumë sy
Ta sogjojmë këtë qiell
Qiell me zogj krahletë
I bart çdo erë hapësiarave të pafund
Motiv Migjenian!