Poezi nga Vasil Tabaku

Poezi nga Vasil Tabaku





PERËNDITË E DRITËS

-Baladë-


Perënditë janë femra
Është femër
Mikja ime
Me ujvarën e flokëve
Derdhur
Mbi krharorin tim
Si një zjarr prej uji
Që përvëlon
Ndërsa puthjet
Ikin larg
Me zogjtë
Duke u shëndruar
Pak e nga pak
Në klithma dhimbjeje
Përgjakur
Nga rrufetë
Në cvirgjërim…
Perënditë janë femra
Është femër
Perëndesha ime
Dashuriua
Dhe mallkimi im I bukur
Shpirti I saj
Prej qiejesh të kaltër
Mban brenda
Qindra diej
Të cilët
Nuk mbarojnë kurrë
Edhe pse cdo ditë
Ajo ma fal nga një diell
Teksa shpërbëjemi në dashuri
Digjemi dhe ndricohemi
Përmes afshit përvëlues
Ndaj thërras shirat
Stuhitë
Dhe gjithë marrëzitë
Thërras gjithë Zotat
Të përmbajnë
Perëndeshën time
Të papërmbajtëshme…
Po ju nuk e dini
Se sa dhimbje dhe zjarr
Sa shumë mall dhe puthje
Sa shumë përqafime
Dhe fjalë
Sa shumë yje dhe trendafila
Fusha e male,
lumenjë dhe dete
mbulojnë
ato caste të cmendura dashurie
Po ja u cmendëkërkan
Edhe Perënditë
U djegërkan
në zjarr dashurishë
Perënditë
Ato, femrat mitike
Të bukura gjer në madhësti
Të mira gjer në pafundëti
Tronditëse
Me zemër prej qelqi
Ndërsa druhem
Nga dora
mos më bjerë
dhe bëhet copa copa…
Ju lutem
Mos e krisni
Mos e thyeni
Zemraën e dhembsur
Të Femrës mahnitëse…
Perënditë
Ato femrat dehëse
Të rralla dhe të trishta si loti
Të drojtura si flutura
Të ëmbëla si mjalti
Dhe tradjike si jeta
Sa shumë drama
Gjëmojnë
Në heshtjen e thellë
Të femrës
Zgjohen dhe flejnë
Përmes delikatesës njerzore
Duke u shëndruar
Në libra sekretë
Dhe asnjëherë të lexuar…
Ato, Femrat Perëndi
Që na falin cdo cast vetveten
Sakrifikohen pak e nga pak
Gjer në pafundësi
Për na bëra paksa të lumtur
Paksa të bukur
Për të na dhënë ndër duar
Skepterin e nje mbreti
Dhe për t’n a falur
Aq shumë dritë dhe jetë
Perënditë tona
Femrat
Fillimi dhe fundi jonë
Universi I krijimit
Lindjes
dhe vdekjes së bukur prej njeriu
Ato, të mirat
Të urtat gjer në fisnikëri
Të bukura dhe tronditëse
Femrat Perëndi…