Poezi nga Rexhep Shahu

Poezi nga Rexhep Shahu


***

Po ku e din ti çfarë është malli
si ta dish ti që nuk arrin të lexosh në sytë e saj
një turbullirë loti që as derdhet e as ikën mbrapsht
por pret të pihet prej buzëve të puthjes.

Ku e din ti çfarë është malli
kur nuk arrin të lexosh rrudhat e padukshme
poshtë syve që qajnë pa lot mungesën e mallin
kur nuk arrin të lexosh buzëqeshjen e fshehtë
por i beson asaj që ajo i jep botës për etiketë
ndërsa thellë e përvëlon loti i nxehtë.
Nuk mund ta dish çfarë është malli

derisa ecën si gjithë njerzit
dhe nuk të fluturon kapaku i kresë…
----------
(Nga libri "Dita e gjashtë", Rexhep Shahu)


Shi gjethesh të verdha

Shi gjethesh bie para syve të mi
Po këputem ngadalë si një nga ato
Dalëngadalë dita s’do ketë sy
Njerzit dhe nata do shkelin mbi to.

Shi gjethesh të verdha bie mbi mua
Dalëngadalë më mbulojnë, jam vjeshtë
Shi ditësh të vdekura pa puthjet e tua
Ikje do jetë, thjeshtë.

O vjeshtë e verdhë fatesh të këputura
Më merr edhe mua në gji
Ço erë të strukem të mos më shkelin
Poreja të më marrë, ço shi.

Një ditë do të jem lapë gjethi në tokë
Vjeshta e mallit do më strukë në gji
Do dalë gjeth i ri, vesa bëhet lotë
Ka me çelë lule malli im për ty.
-------
(Nga libri "Kjo verë mërzie", Rexhep Shahu)



***

Vdekjet na kanë ardhë në majë të hundës
Sikur nuk dimë të bëjmë gjë tjetër me mend
Them të mos vdesim më
Po të duan, le të vdesin zotat.


TRENI QË MË PRITI GJITHMONË

Ti je treni që më priti gjithmonë në stacion, të mbërrija
Anija që nuk u nise kurrë pa mua.

Ishe dhe je destinacioni im, adresa e fatit
Fillimi e fundi që s’i mbërrita kurrë
Ëndrra e paparë deri në fund
Libri i lënë në mes se mbytesh aty
Historia e pashkruar e dashurisë që s’thuhet
Ëndrra më e bukur e burrit.

Sa ndahem i nginjur me ty
Më merr malli përsëri.

Ti ishe e je për mua durimi që s’u sose kurrë
E pafundme si pritja.
-------
(Nga libri "Dita e gjashtë", Rexhep Shahu)