Poezi nga Sadie Kryeziu DijaUnë biri Yt me emrin tënd
dhimbjen e kam liri ( Kushtuar babait, gjyshit, vjehrrit tonë të dashur Avdullah Bejta, me rastin e dhjetëvjetorit të ndarjes nga NE, 24 Janar 2006)
Për ty qe me Plisin e bardhë u rrite,
stinën e lirisë për ta takuar
pa plagë të shpirtit e pa luftëra
të çelin lulet në porten e pafajesisë …
Dhe, Unë biri Yt të mos e mallkoj njëriun vrastarë, se tehu i thikës i mori jetën
shërbëtorve të cilët janë menaxherët e ‘’liderve’’,
Por ti lutemi Plisit- Plisit të bardhë se jemi krenarë qe jemi shqiptarë…
Për Ty e ruaj një plagë-përmes vargut të poetit,
Se loti im për ty është oqean e dhimbja shkruhet brenda shpirtit…,
se bota është e bukur kur je krenarë me veprat e babait
Trashëgimtar!
Cili është fati im të mbajë emrin gjallë,
Përmes librave e fletoreve qe ti i dashuroje,
Përmes fjalimeve në demonstratat e studentve,
Përmes vargjëve të Fishtës, Naimit, Migjenit… qe aq bukur i recitoje,
Apo përmes fjalës së burrit se toka sillet rreth boshtit te vet !
Unë biri Yt flas çdo ditë me yjet
sa me fat jemi Unë dhe Ti se njëriu nuk vdes pa liri…
Pa emer as dielli nuk e ngrohe folen, as hëna nuk shërohet nga loti i ndarjes…
Unë biri Yt flas me emer se jam gjallë,
Në rrugën e bukur të drejtësisë…dëshmitarë i kohës drejt shkencës së diturisë,
Unë biri Yt përmes lotit tim të hidhur në dhjetëvjetorin e ndarjes,
flas se jam krenarë qe të kisha baba
dhe te dua pafundësisht!
Unë biri Yt me emrin tënd dhimbjen e kam liri të jetës…!
( Përmes këtyre vargjeve kam përshkruar dashurinë e Abedinit, për babain e tij qe ende i mungon)
24 Janar 2016 Londër