Poezi lirike nga Alfred Molloholli

Poezi lirike nga Alfred Molloholli




Fjalë vjeshte

(Pa titull)


Kur pranë s'të kam kjo zemr'e ngratë
për ty , vargje thur çdo ditë ,
dashuria qenka zjarr
që i djeg gjith' perënditë !

Sikur ky mëkat të quhej
para Zotit a çdo feje ,
le të digjesha në ferr
me dëshirë vija pas teje .





Fjalë vjeshte

(S'e dua ...)


S'e dua lukun tënd as buzën e lyer
sytë me rimel e një bisht nga pas ,
xhinset me stampa e në gjunjë shqyer
shikimin mospërfillës dua të ta vras .

E parfumit erë , blirin ma gërvish
sa , e gjithë natyra me ty është kundër ,
edhe në det të ishe një super-vapor
unë , lumturisht do vozisja me lundër.





* * *

Oh , ç'buzë të bukura ! Oh , ç'buzë mishtore !
Majhoshe dhe të ëmbla , si një manaferrë ,
për to , do të vdisja e të ngjallesha , prore
veç ta dehja një herë , këtë shpirt të mjerë ! ...





* * *

M'u duk vërtetë si ëndërr , atë natë kur të shtrëngoja
mes puthjesh më pëshpërisje fjalë që t'i thuash , di veç Ti ,
besoj , shumë më e lehtë ka qenë , kur ka rënë Troja,
sesa , shigjetat e puthjeve që më lëshoje mbi gji !





* * *

Nuk më çmendi vetulla e syrit tënd të shkruar
as konturi buzëve , pas të puthurës - shije ,
por , u marrosa krejt pas shpirtit të dashuruar
si një i sëmurë , nën ethe zjarrmie !





Më tha ''Idiot'' !


Më tha ''Idiot'' , sepse më donte
se ish një shpirt , krejt i pafaj ,
se buza - buzën e kërkonte
po se më shau ... e çfarë pastaj ?!

E dinte mirë kjo zemra ime
se ç'zjarre kish Ajo në gji ,
dy buzë me shije trëndeline
që çelnin veç për dashuri !