Poezi nga Meri Mezini
MUZA IMETi je muza brenda meje,
je në heshtjen që s'ka zë,
fantazoj ç'farë s'them me vete
prapë pranë vetes ty të lë.
Të mbaj në xhepat e shpirtit
aty je, do rrish gjithënjë,
kush s'ka muzë brenda vetes
shpirtin zbrazur ka gjithnjë.
Ti në heshje më jep forcë, dashurinë aty ma lë,
të mbështjell unë brenda vetes,
të dua edhe pa zë.
Ti je muza më ngroh shpirtin,
ç'farë do bëja unë pa ty?
do humbisja shkretëtirës,
dritë e shpirtit tim je ti.
Ti je muza brenda meje
heshjen memece e bën
dhe unë jamë brenda teje
s'të kërkoj në asnjë vënd...
RINIA JONË KANDILAT KA FIKURMë duket sikur po ç'do mbrëmje humbas,
melodija e shpirtave s'është si dikur,
mungonjë afshet në shtratit e nxehtë,
na mungojnë i dashur
s'jemi si dikur..
Duart e tua s'janë më pranë meje,
lëkurës sime ti si vërdallis
aty janë gishterinjtë që s'e ndezin më trupin
po plakemi zemër,
fuqia e mbrëmjeve tona ka ik..
Vitet vrapuan morën arratinë
jeta shumë shpejtë na zhveshi rininë
lakuriqsia në shtrat si reckë e vjetër
rrudhat jorgan i shpirtit mbërdhirë.
Sot arritëm në fund të kësaj jete
lotët lagin çarçafët e bardhë
rinija jonë kandilet ka fikur
dy shpirtra të mirë shtratin sot ndajmë...