Poezi nga Alma Feruni

Poezi nga Alma Feruni



A FALET?


A falet nga qielli?
Kur qiellit drejtohet ky shpirt n`parajsë
Rrënjët e tokës sa dhimbje, sa plas…
Kujtuar fëmijërinë
Kur farëz e gjorë
E hedhur pluguar
Dhe fatin se qas
Sa shumë marraz,
Kur reja qiellore sa pranë që e merr
E holl tinzare si nuse ndër vel…
Kujtuar pafajshëm
Eh rrezen e parë
Puthjen kur dha
Dhe shpirti sa zjarrë…
Kujtuar me pas çdo rrugë dhe sokak
Eh dhimbje e marrë
Ndër hove tallazë
U lodhe nga rruga, ankuar pa faj
Kur qielli që krisi
Dhe ret i vithisi
Kujtuar më pas si jeta nuk ndriti?
Më pas zemëruar kjo reja e gjorë
Na hodhi rrëke na mbyti ndër shi
Ish lot përgjërim nën dritë magji
Toka e etur në gji, në gji…
Pranvera a erdhi?
Buisi dhe qielli
Dhe stina me stinën su panë, peng ranë..




FLIRTOJ NË TY…


Si në çuditë e çudive mitike
Kanë zbritur kohët aureolë poezish
Dhe qielli gjigant i vrenjtur
Rrëfenj lashtësish…
Flirtoj në ty, dhe diell ndër sy
Qielli babëzi, na sheh lukuni
U prekëm? Dëshiruam?
Kaltërsin provuam?
Sa njerëz aty
Dhe qiell përmbi sy
Un rreze tek ty
Shkrepëtim hyjni…




MIKES….


Eh jeta, kjo jeta ndër valë, ndër breg
Piu dhe etja, dhe etja u tret
Pinë dhe vet krojet dhe, jeta ku mbet?
Vargu buroi dhe jeta vall dert?
Në krojet nga mali, nga shpirti parajs
Zbriti vet fryma dhe shpirti u qas
Dhe tingull burimi si s`thyhet nuk plas
Kur heshtja thëllim, sa pranë maraz..
U dehëm aty, shteroi ky burim?
Nga qielli gjëmoi ortek oshëtim
Për vargun e bukur që fatin dëshmoi
Për ndjenjën gjith zjarr, që kurr s`mëkatoi…
Për diellin ndër gji dhe ndjenjën stuhi..
Njerëzia u hodh në lumin marrëzi..
Eh pimë me grushta vargun poezi
Na rrjedh ndër gushë, na rrjedh në gji
Më pas pyesim etur, eh ç`ne kjo dalldi?





PËSHPËRIM…


Pëshpërisin dallgët?
Vallja e pulëbardhave mbi argjendin mall?
Pa femrën? Si toka pa diell?
Pa erën? Si varka pa valë?
Me lotët qiellor ujvarë, katarakte
Dhe fjalë sa shumë fjalë
Bota s`ka të ndalë…





TI….

Po ti je aty,
I gjithpushtetshëm hyjni
Më merr më zhyt dhe prap më rrok ndër gji
Kudo kudo veç ti, veç ti
Eh un prap mendoj
Për ty, për ty..
Frymëmarrje dëgjohet?
Kur dallga u përlesh?
Qielli vështron
Eh sa do, mes resh..
Xheloz tani?
Më merr fundos
Un brenda teje?
Dëshira s`u sos?
Sa pak do të doja eh qiellin ndër sy
E kot më tani
Kjo dallgë më përpinë...





TRAZIM…


Nën harkun e një dite
Ndër retë e shperfilljes ky sy sa loton
Në qiellin trazuar sa gri, sa tundon…
Lotët fjalkalim
Kalojnë doganë
Vulosin fate
Eskortat shtyhen
Prangosen shqotat..
Universal
Të pa ngjyrë,
Sa shije kanë
Në t`ëmblën fytyrë
Dhe shpirti qanë…
Pengese?
Stacion?
Urdhëri kalon
Të niset shpejt
Vajton, vajton…
Lotët s`kanë ngjyrë?
Eh shpirt tregojnë.

Fjalkalim?
Eh shpirti vlon..