Herezi-poezinga Herman Cuka Zeka
Buzë detit- blu,nën hijen e ullinjve
takova një "putanë"....
nuk ish e bukur, ish e hijshme ,
kishte ca sy, të lëngëzuar, të kadifejtë të blertë.
Me flokët shplisur, valëzuar në erë,
si grurë i pjekur në të dielltin Verë,
e hajshme në trup, me ecjen e saj nazike
seç' kish diëka prej Mbretëreshe.
U marros mileti...faqet gërvishtën,
leshra shkulur, hapën bibla e kurane,
bënë gjyqe errësire, firmosën padinë,
kërkuan të ngujonin dashurinë...
për të vetmin mëkat, sepse, ajo dinte,
të donte njerinë.
Zemër lënduar, egërsuar klith
në fytyrën pa moral, të moralit njeri,
kush nga ju s'ka bërë mëkat ..???
të hedhë mbi të, të parin gur
o kurorë gjembash, kryqëzuar si Jezu...
E dua...se ajo është më e virgjër,
se vetë virgjëria e shpirtit njeri,
më deshi thjesht, pa shtirje të falsitetit-nder,
me zjarr e butësi, gatuar në ferr-parajsë.
Bëmë dashuri "lakuriq" në shpirtrat tanë ..
shembëm idhuj skeptikësh,kryqëzuam inkuzitorë,
nën hije ullinjsh ,buzë detit, blu-gri,
pa paguar taksë në dashuri...Herezi...!!!
Cremona.13/ 02/2012.( Herman Cuka Zeka).