Ehh.. Atdheu im! / Poezi nga Lulzim Hajdar

Poezi nga Lulzim Hajdari




Ehh.. Atdheu im!



Edhe sikur të të hekurosja Atdheu im!
E gjithë relievin tënd të ta ktheja n'rafshin,
Do të zgjeroja e shtrija me mijra kilometra
E do të spostoje tej, larg, atje ku ishte, sllavërin.

Por, jo, jo, nuk mundem Atdheu im!
Se do të thyeja krenarin e madhështin qe ke,
E Malsorët e Kumanovës s'di si ti thërras pastaj
Kosovën, e gjithë malsin tënde të Dardanis me besë.

Ehh Atdheu im, sa vuajtie e plag të gjakosura ke marrë
Nga sllavët e egër barbarë, të ardhur ndër pyje tona si kanibal,
Gërmoni o njërëz të historis, e ti Evrop plak me shumë fytyra
Tregoje veten njeher të vetme, e rehato tokën e mbushur me eshtra.

I qeshuri gjithmon të qesh, e i ç'nderuari mundohet të të ç'nderoj
E i ardhuri mundohet të të bëhet Zot shpie, e trojet të ti zaptoj,
Po Iliriada e vjetër ka gurë të rëndë në themelet e saj, që s'shkulen
Kan zan vendë me kohë, e nuk tundet, se Zoti këtë tokë na e besoj.