Poezi nga Ismet Tahiraj

Poezi nga Ismet Tahiraj






Ismet Tahiraj





MË DESH MË   BAJT


Me desh më bajt
Mllefin e gëzimin,
Kishte më parapri
Karadyzeni i unit,
I turbullt këllirë
Si përrua lazdrak,
Me desh me qua gëzimin
Tri herë në qiell
Është sikur më i thanë
Lokes te m’i puthë faqet
E të vije se lulja ringjallet
E drojë mbijnë
Trëndafilat gishtave
Ose ,ose ndryshe
Po doli kaça e mërzitshme
Me desh mos  me bajt
Secili qe trupon  aty  pari,
(xhepat i ka plotë gur)
Hedh  gur mbi gur
Në çivinë e madhe
Me desh ikë ky soj
E nuk kthehet kurrë
Kurrë më nuk kthehet
Atëherë kah dielli
Kthen fytyrën tulipani.






S’ KA DERT HIÇ


Merrni një krah
Një krah merre tjetri,
S’ka dert hiç
A është i djathtë
A po i majtë,
Rrënjët doemos
I ka te prera.
Vënë krahun
Te mbëltuar,
Në vazo te përçarjeve
Ujitet mirë e mirë
Me jargët  e mëdha.
Deri ne aligjyn
A deri në shëmitër
Do ta jap prodhimin
E kakërdhisë shterpe.
Desert do të ketë bota
Makutërinë tonë adoleshente.
E do të bien
Në kokërr shpine
Nga çudi e për çudë
Ne qe pshurrim
Mbi vetvete....





KAMILLAFËT E QIELLIT


Tre popë
Masakruan njeri,
Dhe ngritën
Për zotin e tyre
Dolli....
Tre palë qiell
Tre palë tokë,
U çmeritën
Popët si meze
Hanin sy e mëlçi,
Te njeriut
Që kishte ikur
Në galaktikë.
Tre popët
Me kryqet e tyre
U  vet gozhduan.
Dhe te tre
Kamillafët e tyre
Lartë qiellit
I gjuan....






ZOR ME I KALUAR TALLAZET


Fol mori
Fol një fjalë
Te vetmen një fjalë,
Se kujtojnë se ishe
Si ata shurdhmemecët
E të hedhin mbrapa
Të zierë tërshërë,
Mbasandaj  t duket zor
Me i kalua tallazet
Se kurrkush nuk te beson
Se fol çartë e gëzueshëm
Thonë pritjen e paska vra
Ne lule shelgje e paturpshmja
E toka te qon peshë
Si mos te ishe bima e saj
(a pirrak i pa skaj).
Skaj te skajit
Kanë me të shmangë
Si pëlhurë e kalbur






SHI….


Shi i dendur shi
Bymyer bjeshka,
Rrëketë e lumenjve
Dhanë buri,
Sherbet i shkrirë
Do të derdhet dherave,
Xhevahir i  ri i natyrës
Do t’i vënë perlat....