Poezi nga Ariana BytyçiKËMISHË NATEMos mi tremb ëndërrat
Të mbështjella me dashuri
Aty kam rrënjët e frymës
Klithma lumturie dëgjohen
Në ëndërr dua të jam e lirë
Të bëj atë që më thotë mendja
Nga mëdyshjet e shumta
Që ti do i sfidosh
Lumturi do ndjesh
Sa herë që ëndërron
… dhe kur ti
kopsat e këmishës së natës kërkon.
MOS MË MUNDODashuria jote qiell mbi mua
Më jep forcë për të jetuar
Të lutem “Zot” mos më mundo
Dashurinë mos e moho
Ndaj…
falma buzëqeshjen e tij
Sepse dashuria për të
Më jep aromën e luleve.
ETJE SHPIRTISot jam e thyer në shpirt
Pa përqafimin tënd vdes dita
Jeta pa ty,
duket lule e vrarë.
Gëzohem që të kam
...por sot nuk të shijova.
As shpirtin e etur,
se preka me gisht dashurie.
Sa mirë ekziston fryma jote
Se të dua ashtu sikurse dashuron një grua.
Nuk mundem dot pa ty
Nuk është faji im
Andaj më fal etja ime
Nuk kam turp nga zjarri zemrës
…as nga fjalët e një shpirti të bardhë.
POEZISa të bukura janë këto poezi
kanë enigma, dashuri
kanë mister, xhelozi
të gjitha nga pak me një kufi.
Kur në thelb i lexon
të largojnë nga jeta jonë
poezia qiellit fluturon
sikur të rrojë atje gjithmonë.
Sa t’bukura janë këto poezi
të shmangin nga jeta monotoni
mendjen ta çlirojnë
dhe dashuri të dhurojnë.
Sa të ëmbla janë vargjet
që thuren me dashuri
sa te bukura janë shkronjat
kur e shkruajnë fjalën:DASHURI!
STUHIErë e pluhur rrokulliset
çdo gjë përreth si në tym
i përplasin trëndafilat
manushaqet e zymbylat.
Çdo gjë thyhet e tërbohet
gjithçka, shkulet e shkatërrohet
brigje, kodra tërë rrafshohen
kur natyra egërsohet.
KOHASa herë bie ora
symbyllur më gjen
drejtoj sytë nga përtej dera
në këtë kohë, ku do jem?
Shikoj qiellin tek po nxihet
më ngulfat gjithë ky trazim
vallë, nata kur do shkojë
kur do kthehet ky agim.
Shikoje kohën si po shkon
shpirti im s’pushon e qetë
tik- taket më shqetësojnë
zgjatu, o ditë dhe bëhu verë.