Poezi nga Ariana Bytyçi

Poezi nga Ariana Bytyçi



FUSTANI I BARDHË


Me fustanin e bardhë, si borë
prek qiellin lumturi:
Erdhi dita, o dasmorë
të bëhem grua e tij!

Fshehtësitë që i kam për Ty
ëndrrat vajzërore
do të përmbushen me fat
në realitete njerëzore!

Pritmë, pritmë
o njeriu i jetës sime
me duvak po vij!
Të bëhem nuse me dhëndër
unë bardh, ti veshur zi!

Unë një vashëz joshëse
e ti një djalë i qeshur
i përjetshëm qoftë betimi ynë
u trashëgofshim me fat
e bardhë qoftë e voftë
Jeta jonë!




PA EMËR


Si një yll hyre n’zemrën time
krijove një luginë
fillove të bësh ca vërshime
nga ylli u bëre trishtim.

Si me skilift nga zemra u lëshove
dhe tutje prapë vazhdove
ku prekje furtunë shkaktoje
dhe gjithçka turbulloje...

Dobësinë dhe forcën i lakmoje
me të dyja së bashku krijoje
atë gjë që ti e synoje
s’e zinte ora e shkatërroje.





TË NDJEJ

Afrohu ngadalë
të ta them një fjalë
ngrohma zemrën me përqafim
dashurinë dua me ta falë.

Eja, me mbulo me dashuri
mi përkedhel flokët ngadalë
të dy t digjemi me ndjenja
me fal që të dua, me fal.

Këtu jam dhe do të pres
pa Ty ndjehem shumë e zbrazët
e vetmuar s’dua të vdes
eja shpirt të ma ringjallësh.




LARGËSIA

Kur të futesh në kujtime
në mendime thellë pa kthim
nëse ëndrron të me kesh pranë
do të vij tek ti, o xhanë.

Nëse për mua ke mall
mallin do ta zbusë
për ti puthur buzët nga larg
Zotin do ta lusë.
|
Dhe nëse ai me mundëson
shpejt pranë teje do të vij
që të përqafoj ngrohtë e shumë
e të kthehem përsëri.




PA TY

Pa Ty bota humb kuptimin
pa Ty syri humb shikimin
pa Ty dritë për mua s’ka
pa Ty buzët me janë tha.

Shpirti im je sot e mot
lumturia ime prore
jetën time ti jetoje
Dhe të lozim dorë për dore!