Poezi nga Jahe Fida

Poezi nga Jahe Fida




Ti kullë që rrite heronjë!

(Kullës së Heroit Iljaz Kodra)


Të shohë moj kullë dhe ndjehem krenar
tek qëndron kështjellë kryelartë
je e pamposhtur në themelle ke gjakë
të heroit që dha jetën për këtë tokë…

Je madhështore , ndjehem krenar
si aty linde dhe rrite hero
legjenda të tilla si heroi Iljaz
fisit Kodra lartë emrin ja ço’…

Ju falem ju o themele të asaj kalaje
o ju o njerëz që jetuat aty,
që rritet një herro me ndjenjë lirie
përulem me respeck, respekt për gjithnji…

Kala e pamposhtur është kjo kështjellë
nuk pyet për topa e murtaja
se kështjellë herojsh është ajo
e herojnë përballojnë dhe sfida më të mëdhaja…!





Për ty atdhe vargje vargut i jap peshë!


Për ty atdhe vargje do të shkruaj
se vargu më vjenë me forcë vullkani
e në cdo cep donë të të përshkruaj
të të prek do, tët’ dëgjohet zani!

Për ty atdhe vargut i jap peshë
s’mund të jetë i lehtë pupul
I ëmbël më kërkon, donë ta ndjesh
o vendi i shqiponjave, vendi më i bukur!

Më thot ndonjëherë më bëj dhe të zehëruar
me ujë det donë tja mbush syrinë
të qaj për vendin, plagët shkaktuar,
se pranon të coptuar Shqipërinë!

Ma bëj vargun buqetë lulesh
shumë ngjyrëshe të jetë kurrorë
tau çoj atyre që i përpiu deti
dhe atyre që për vendin u bënë therrorë!

Më bëj melodioz, ti këndoj jetës
më mbush me optimizëm, se njoh dështimin
se dielli do i jap fuqi dritës
Shqipërise dhe shqipëtarëve do u fal gëzimin!





Ti puthja e parë


Ti puthja e parë, zjarr dashurie
mbushur me mjalt, parfum lumturie
mbretëresh kujtimesh ëmbëlsie
më vure flatra, na çove ndër yje…

Ti gonxhja e parë e lules jet’
me të tjera lule e plotësuar
ma mbushët shpirtin, ka lezet
mes lulesh jetën me shijuar!

Nuk je xheloze, ti puthja e parë
pse nga të tjera puthje je pasuar
ti ishe dhe mbetesh margaritar
lumturia që na fale s’ka të përshkruar!

Ti puthja e parë…!