Poezi nga Lumo Kolleshi

Poezi nga Lumo Kolleshi



NË KËRKIM

Për lumturinë shpesh më ke pyetur,
E vështirë kjo pyetje të them shpesh,
Rend ne borë sorkadhen për ta gjetur,
Vetëm gjurmë ujqish rrotull do të kesh.

Prapë e prapë të them se lumturia
Këpucët t'i lidh për udhë,në kërkim,
Në kërkim të saj është vetë magjia,
Nisu ta gjejmë bashkë me çdo çmim.



PA TITULL

Pas çdo sekonde e minute koha bënte tradhëti
Ma rrëmbete si hajdute atë shikim plot dlirësi,
Sytë e tu dhe buzëqeshjen të skalitur bukurisht
Thellë në zemër i strehova paqësisht e lumturisht.
Duke ikur me një puthje në faqet si trëndafil
Buza merrte plagë e lule dhe këngë për një bilbil.
Si më ike pa një fjalë ?Kaq shpejt vjeshtë u bënë kujtimet?
Unë e di se ç’janë plagët,oh,fort mirë i di lëndimet.
Falmë nëse fjala ime s’ka ardhur me krahë pëllumbi,
Kthema mbrapa skifterisht, qëllomë me çdo lloj plumbi.




ETYD PAS DUSHIT

Pas derës me qelqe avull avulluar
Të prita tek dole bukur zbukuruar
Cipezën e hollë ta hoqa ngadalë,
Buzën e purpurtë ta hëngra të gjallë.
Me një thithje foshnje ta rrëmbeva gjirin
E sakaq ta flaka në qiej peshqirin.
Pa po kur ta flaka,seç m'u trembën retë,
Ikën e më humbën qiejve të mistertë.