Poezi nga Lumo Kolleshi

Poezi nga Lumo Kolleshi




LUM SI ZULUTË


Në një komunë të zuluve
(Termi "bashki" i tmerrshëm ish)
S'hynin në punë rudhat e truve,
Mjaftonin veç ca bishtra dhish.

Ne kohë zgjedhjesh në atë vend
(Ka zgjedhje atje? do pyesje ti)
Nëpër mitingje lëshonin qentë,
Çdo fis më vete një parti.

Kur vinte puna për të parë
(Këshilltarë i quajmë ne këtu)
Ngrinte kokën ndonjë shkollar,
Fisi i nxirrte sytë me hu.

Kurrsesi nuk duhej truri,
Vetëm barinj ose kafsharë,
Përndryshe valonte druri...
Lum si zulutë për këshilltarë.




***

Poshtë petëve të hekurosura të fjalës,
Të lyrosura me gjalpë apo me vaj,
Demagogjia fsheh gjellën e radhës
Për ngrënësit e lakrave skaj më skaj.




***


Nuk di pse m'u kujtove sot,Marathonomak,
Ndoshta nga ata që gëzojnë fitoren mbi makina.
Do t'u thosha veç: në këmbë pa uluni pak,
Prapë mbetet larg në këmbë Atika nga Athina.



***


Për të qenë i përgjegjshëm para votës,
Lexova dy programe të kandidatëve,
Që s'ishin gjë tjetër,veç dy broshurka
Dhe ngjanin me dy mashurka,
Mashurka bosh.
Më erdhi keq për kohën e humbur,
Për kohën që ma hodhën në kosh.




***

Sy që kurrë s'më patë në sy,
Vështrimi juaj mban era dhe.
Qenin e pabesë kam gjetur aty,
Pas shpine zgjedhoni veç foljen "leh".




***

Sot thuhen të fundit fjalë,
Hipokrizia, sot me qira të shtrenjtë,
Idealizmin dhe përgjërimin do të marrë
E do të derdhet e tëra në sheshe dhe rrugë,
Madje do të ngrihet lugat dhe nëpër natë.
Ligji kërkon heshtje për nesër.
Fallxhorët do të shikojnë filxhanët të shtunë
Pastaj vjen e diela,
E diela pasnesër.
Dyshimi im që ndjek retë,
Retë e qershorit shpesh sjellin breshër.