Poezi nga Sabrie Selimaj

Poezi nga Sabrie Selimaj



ËNDËRRA IME


*
Por si floku i dëbores,
që zbret tërë delikates
si lulja n`degë t`molles
njomur petalet me ves
*
Loti pikur trazon detin
duke thyer heshtjen e vrar
sytë ndriçuar largojn terrin
yjet ndezuar buzën zjarr,
*
Fishkëllimat ëndërrimtare
përmbi flet u bën vargje
dashurija si një pikmen
udhës jetës dritë i bën,
*
Frymoj thellë brenda ëndërre
s`dua të dal nga porta e saj
lëshon tinguj e imja zemër
përlotem si fëmi pafaj
*
Det i gjërë me mendime,
dallandyshe në shtegtim
n`çdo rrahje t`zemrës time
varg dëshire pa-mbarim ,
*
Sa shpejt ëndërra hapi sytë.
sa shpejt koha largoi hapin ,
Sa dëshira ngelen pa frymë
sa kohë zgjati, ëndërra vrapin?




VALË ËNDËRRIMTARE


*
Valët e detit bëre jorgan
hënën duke qasur pran,
krojeve, këngës ja more,
kuror, thure me lule bore,
*
Mrekulli mbi mrekullit,
kur buzëqeshur flasin sytë,
më qas pran, më largon,
dashurinë ulur në fron ,
*
Për ty hark bëhet hëna,
i shpejton rrahjet zemëra,
diell e hënë ke ne vete,
lule e bukur qumësht blete,
*
Nata yjet i përcolli...
hëna heshtur me ty foli
flutur, mbi degë e krua
Perendi sa shumë të dua''
*
Udhën time e përflake,
kohën time ti e zgjate,
perëndesh e bukurisë
je bekimi i Perëndisë
*
Mos lakmoni por shijoni,
mos harroni se gaboni?
këndoni, vetëm këndoni,
se do ikni e do shkoni...
*
Mekatar i pangopur ?
udha jote, ka të sosur ,
sytë e shpirtit vet magjija
kur flet ëmbel dashurija,
*
Vargu shkruar në fletë,
është thesari i vërtetë
sa herë syri e lexon,
shpirti ëmbel ligjëron,
*
Jeta është lule xheneti
dashurija fron mbreti
kohen kot mos e kaloni
mos harroni ,me dëgjoni ?




BUZËQESHJE E MGRIRË


*
Kërkoni të buzëqeshë
me buzën zhuritur
ikur në mes reshë
hënë duke ndritur,
*
Heshtjen ta thyej
me një puthje fëmije
të këndoj, të dëfrej,
në flakë mërzije
*
Përse vallë o Zot?
kërkoni buzëqeshje
mes pikave të lotit
në udhën kryeneçe
*
Jam kjo që jam,
s`mundem, ndryshe
loti është rrëfim
dhimbje pamëdyshje,
*
Frymoj si lulja
vesuar nga vesa
dashuria, familja
limturia, drita jeta.
*
Melodija e zemrës
nga shpirti i trazuar
dashuria e nënës
pranëverë lulëzuar
*
Mes pikave të lotit
buzëqeshjen kafshon
helmi është helmë.
mjaltë nuk pikon ,
*
Vështrime diellore
frymëmarrje të lirë
kurrë mos kërkoni
nga qielli i nxirë.